
Tomasz Markiewka: O stanie polskiej lewicy - część pierwsza
Dwuczęściowy cykl o sytuacji polskiej lewicy. Pierwsza część dotyczy czynników zewnętrznych, czyli stosunkowo niezależnych od lewicowych polityków i... [0]
Katarzyna Przyborska: Czerwony Bór musi być biały. Tego wymaga polska wrażliwość
Tusk i Trzaskowski najwyraźniej uznali, że niedouczone społeczeństwo, leczące się czosnkiem i wódką i nienawidzące obcych, to w sam raz materiał na... [0]
Mateusz Stolarz: Prezydent z plantacji bananów. Elity, przemoc i nowa twarz prawicy
Ekwador, kraj o niezwykłym bogactwie przyrodniczym, ale równie dramatycznej historii politycznej – od krwawych zamachów stanu w XX wieku, przez... [0]
Tomasz Markiewka: Tylko obniżka składki zdrowotnej czy już psucie państwa?
Największymi przegranymi okazują się w tej sytuacji osoby na etacie. Najwyraźniej nie są potrzebne gospodarce i wszystkie powinny założyć... [0]
Wojtek Boliński: Lewica w Polsce boi się własnego cienia
Nie można mieć popularnej posłanki w swoich szeregach i nie mieć jednocześnie. Wybór jest dość prosty: albo osoby nieheteronormatywne, albo... [10]
Slavoj Žižek: Najlepsze rozwiązanie dla Europy? Pryncypialny pragmatyzm
Dziś Europa wyraźnie nie jest traktowana jako główna sojuszniczka USA, więc należy rozważyć między innymi możliwość strategicznego sojuszu z Chinami... [4]
Więcej...


Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Dzisiaj o tym, jak prawacy wpadli w szał, bo inni mają czelność dobrze się bawić.
W poprzedni weekend przez internet, a zwłaszcza takie szemrane... [0]
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Skłonność do pisania krótkich form wynika często z potrzeby szybkiego wyrażenia tego, co irytuje. A powodów do irytacji nie brakuje; głośne rozmowy w... [0]
Adam Jaśkow: Skąd znowu ten Brecht
W ciągu ostatnich kilku lat (powiedzmy 6) przez krakowskie Teatry przewinęło się sporo Brechta. Zaryzykowałbym twierdzenie, że jest modny bardziej... [0]
Piotr Sadzik: Odebranie prawicy monopolu na śmiech to kwestia życia i śmierci
Ponowoczesność miała być erą ironii, która z góry rozbraja wszelką przemoc i usuwa ją z życia społecznego. Dziś jednak ironia jest narzędziem... [0]
Więcej...


Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Na zachętę zacznijmy od tego, że tę książkę warto przeczytać, niezależnie od wszelkich jej słabości. I to nie tylko dlatego, że mieliśmy rzadką... [0]
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Na najnowszą premierę WTW warto się wybrać. Oczywiście osoby bardzo religijne i bardzo pruderyjne mogą nie doświadczać entuzjazmu w trakcie oglądania... [0]
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Bywają książki obok których nie da się przejść obojętnie. Bywają ludzie, którzy zostawiają za sobą konkretne dzieła, które zapadają w pamięci... [0]
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Niepokoi wyraźne w książce przedmiotowe podejście do człowieka. Pogłębiające się nierówności, bieda i zablokowane ścieżki awansu społecznego martwią... [0]
Więcej...


Piotr Szumlewicz: Rysio-misio i dziewczyny
[2013-06-22 01:52:37]
„Każda kobieta, niezależnie od posiadanego światopoglądu, chce wejść pod ramię mężczyzny, a każdy mężczyzna chce jej to ramię podać. I dotyczy to także najsilniejszych kobiet, które pełnią ważne funkcje społeczne i polityczne, chociaż one często nawet same przed sobą się do tego nie przyznają”. Czy domyślają się Państwo, kto to napisał? Czyżby jakiś prawicowy seksista nienawidzący kobiet? Gowin? Niesiołowski? A może Korwin-Mikke?
Niestety, to kojarzony z lewicą i upominaniem się o prawa kobiet Ryszard Kalisz. Powyższy cytat pochodzi zaś z najnowszego dzieła popularnego „Ryśka”.
Nie jest to jednak jedyny kwiatek w książce Ryszard i kobiety. Właściwie cała ona składa się z patriarchalnych, seksistowskich kalek. Niemal na każdej stronie autor raczy nas dywagacjami o tym, jakie kobiety są dobre, miłe i ciepłe, jak kochają Rysia-misia i jak on je lubi. Dowiemy się, że każda z nich jest „kobiecą kobietą”, a niekiedy nawet i mądrą, a te „najbardziej kobiece” zajmują się „zagadnieniami, które bardziej pasują do ich kobiecej osobowości: sprawami rodzinnymi czy tymi dotyczącymi dzieci”.
Trudno pojąć, jak deklaratywny bojownik o prawa lesbijek może wmawiać im, że potrzebują ramienia mężczyzn; jak obrońca praw kobiet może powielać najbardziej stereotypowe opinie na ich temat; jak może pisać o nich jako o ciepłych zwierzątkach, tudzież miłych dla oka lalkach.
Co mogło pchnąć Kalisza do realizacji tak karkołomnego przedsięwzięcia? Być może zauważył, że inicjatywy polityczne, w których bierze udział, są pozbawione sensu i dlatego postanowił nadać swej karierze nową dynamikę. „Piękne konie, szybkie samochody, nogi, biust i włosy kobiet” – śpiewały przed laty Róże Europy. Rysiek zamienił konie na garnitury, dorzucił zegarki, uzupełnił bezami swojej przyjaciółki Joli Kwaśniewskiej, podlał biznesowo-arystokratycznym sosem i uznał, że przepis na sukces gotowy.
Chciałoby się powiedzieć: drogi czytelniku (a tym bardziej czytelniczko) natychmiast udaj się do księgarni. Wszak to książka w sam raz na lekturę w toaletach tysięcy polskich domów. Niestety, spragnieni silnych wrażeń fani i fanki Ryśka wyjdą z księgarni rozczarowani. Oto bowiem licząca zaledwie 130 stron książka kosztuje prawie 50 zł. Marnym pocieszeniem będzie tutaj fakt, że osiemnaście z nich zajmują zdjęcia tytułowego bohatera, a na dwóch obok niego znajdują się dopełniające go „kobiety” (na innych Ryśka oplatają jedynie kobiece ręce). Nie ulega wątpliwości, że książka jest bardzo droga, co może dziwić, jeśli weźmiemy pod uwagę, że jej autorem jest człowiek mający się za lewicowego.
Nasz autor może się jednak przeliczyć. Kobiety często nie lubią być traktowane jako ozdoby mężczyzn, a zarazem nie każdy mężczyzna marzy o tym, aby być jak Ryszard Kalisz. Innymi słowy grono czytelników naszego bohatera może być węższe, niż mu się wydaje. Byłoby zresztą chyba korzystniej dla jego dalszej kariery politycznej, gdyby książki nikt nie chciał kupić.
Ryszard Kalisz, Ryszard i kobiety, Wydawnictwo G+J, Warszawa 2013.
Piotr Szumlewicz
Recenzja ukazała się pierwotnie w „Dzienniku Trybuna”.
|
lewica.pl w telefonie
Czytaj nasze teksty za pośrednictwem aplikacji LewicaPL dla Androida:
-
Zandberg w Pile!
- Piła, plac Konstytucji 3 Maja
- 2 maja (piątek), godz. 19.00
-
Warszawska Socjalistyczna Grupa Dyskusyjno-Czytelnicza
- Warszawa, Jazdów 5A/4, część na górze
- od 25.10.2024, co tydzień o 17 w piątek
-
Fotograf szuka pracy (Krk małopolska)
- Kraków
-
Socialists/communists in Krakow?
- Krakow
-
Poszukuję
-
Partia lewicowa na symulatorze politycznym
- Discord
- Teraz
-
Historia Czerwona
-
Discord Sejm RP
- Polska
- Teraz
-
Szukam książki
-
Poszukuję książek
Więcej ogłoszeń...
28 kwietnia:
1900 - Urodził się Maurice Thorez, francuski polityk komunistyczny, wieloletni lider Francuskiej Partii Komunistycznej (PCF) .
1946 - Reaktywowano związany z PPS Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej.
1960 - W Wageningen zmarł Anton Pannekoek, holenderski astrofizyk, światowej sławy astronom, teoretyk marksistowski.
2013 - Enrico Letta z Partii Demokratycznej (PD) został premierem Włoch.
2017 - Ilir Meta, lider Socjalistycznego Ruchu Integracji (LSI), został wybrany przez Zgromadzenie Albanii na urząd prezydenta kraju.
2019 - Zmarł Karol Modzelewski, historyk, lewicowy działacz polityczny.
2019 - Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza (PSOE) zwyciężyła w przedterminowych wyborach parlamentarnych.
?