Paulina Januszewska: Współistnienie? Ta, jasne! Żydowska komiczka kontra Netanjahu
Przemysław Stefaniak: Czy sukces koncertu powinniśmy mierzyć tym ile osób kupi bilet?
Xawier Woliński: Prawicowa rewolucja kulturalna
Michał Peno: Gorzki posmak kultury - wszyscy jesteśmy włóczęgami
Filip Ilkowski: Cały świat, sikorki i rewolucja pracownicza
Jarosław Klebaniuk: Jak pies
Przemysław Prekiel: Wielki budowniczy Radomia
Piotr Ikonowicz: Stawiają słuszną diagnozę, ale nie wyciągają z niej wniosków
Rzekł socjalista do sufrażystki:
„Ja służę Sprawie większej!
Ty walczysz tylko dla jednej z klas
My – o dobrobyt Powszechnych Mas,
Co wszystkim daje szczęście!”
Zaś sufrażystka do socjalisty:
„Większa niż mówisz jest ma sprawa!
Póki kobiety podległą są klasą,
To nie poruszą Powszechną Masą
Twoje ekonomiczne prawa!”
Na to socjalista do sufrażystki:
„Rozmijasz się z faktami,
Koniec z wątpliwościami wszelkimi
Gdzie ekonomiczny determinizm –
Te prawa rządzą nami!”
A sufrażystka do socjalisty:
„Wnet zdacie sprawę sobie
Że ani drgnie ów stary świat
Z tych posad, w których tkwi od lat
Bez podźwignięcia kobiet!”
„W wolnym świecie kobietom lżej”
Wyjaśnia socjalista
„Nie mów o świata wyzwoleniu
Gdy jego pół tkwi w upodleniu”
Rozprawia sufrażystka
Świat zbudził się i cierpko rzekł:
„Wasz cel wszak wspólny jest;
Walczcie osobno albo wraz
Całym swym sercem, cały czas
Lecz grze nadajcie bieg”.
Charlotte Perkins Gilman
tłumaczenie: Marcin Starnawski
